Шпионот Цане Сарафов од село Лера Битолско по 15 септември 1944 година Цане е камуфлиран партизан, што више и командир на новодојдени партизани од Битола и Битолско, која единица броеше околу 90-100 души, и на пат за село Љубојно во партизанската база со единицата прави краток одмор во село Подмочани Преспа. Бидејќи единицата беше на одмор сместена сосема покрај патот каде постоеше опасност од поминување на германски единици од соседна Албанија, те јас наоѓајќи се тука и пријдов на единицата и побарав да сторам муабет со нивниот командир за да му предочам од постоечката опасност, бидејќи сите беа полегнати и повеќето спиеја, буден беше само еден стражар му пријдов и го запрашав од каде е. Ми одговори дека е од Лера.
Тогаш ми падна наум и го запрашав, пошто бил од Лера дали го познава Цанета. На моје изненадување стражарот ми одговори дека го знае и дека е тој нивни командир и дека тука и тој со борците спие. На стражарот му реков да не го буди одма, ами после десет петнаесет минути да го разбуди Цанета и да дојде во народно-ослободителниот одбор во селото Подмочани за да се договориме каде е сместиме единицата.
Јас после разговорот со стражарот навлегов во зградата на одборот, која се наоѓаше на дваесетина метра од местото на стражарот, и таму во одборот одборници беа Кечуловски Крсте, претседател на одборот, брат на Мите Кечуловски, члена одборот, Кусаковски Цветко, член на одборот, потоа тука беше и пандурот Алексо од село Грнчари, како и писарот Шарковски Мите. На овие им кажав за случајот и ги замолив да ми помогнат за врзување на шпионот Цанета кога ќе дојде во одборот.
На Цветка му реков да од куќата на Кимета земе едно јаже за врзување, што Цветко донесе еден оглавник, и по малку време Цане чукна на вратата. Јас бев зад врата оружен со автомат и пиштол, а Крсте го понуди да седне на понапред припремениот стол. Овој седна и јас од позади му наредив да ги крене рацете нагоре. Тој извика дека е некоја грешка. Рацете тешко ги креваше, али ги крена. Потоа му наредив на Алексо Пандурот да му го одземе пиштолот бровник југословенски.
По ова беше врзан, го прашав зошто рече дека е грешка? Одговори дека е он другар од покојниот Стив Наумов, и да е главен соработник на одредот Даме Груев. Тогаш го прашав дали си ти тој што на тој одред му ставаше отров во храната. Рипна од столот и рече дека тоа не е верно. Го запрашав и му реков ако тоа не е верно, дали е верно тоа дека е намести заседата со Бугарите на реката Шемница за да го ликвидираш одредот. Тогаш седна на столот и не одговори ништо.
Пошто овие денови наши шофери од касарната Ресен креваа воен материјал и брашно во базата во село Љубојно, јас напишав писмо до комесарот на базата во Љубојно Мусалевски Алексо, со молба да се понатака на редовен пат сослуша и за сторените недела казни. Ова е вистината за ликвидирањето на шпионот Цанета од Лера.