Добредојдовте на МедијаВики за Подмочани
Спиро Ристевски
| Спиро Ристевски | |
|---|---|
| Роден | 1.11.1877 |
| Место роден | Нивици |
| Починат | |
| Место погребан | |
| Сопружник | Мила |
| Деца | Науме - роден во 1911 г. • Ефтим - роден 1915 г. • Панде - роден 1906 г. • Јован - роден во 1913 г. а умре во 1932 г. • Елена - родена во 1901 g. • Евда - родена во 1922 г. |
| Татко | Ристо |
| Мајка | |
| Роднини | |
| Познат | |
Животопис
Спиро Ристиќ (Ристевски).
- Свештеник во Подмочани, роден во село Нивици 1877г, Егејска Македонија.
- Ракоположен во декември 1907 г.[1]
- Учествувал во Илинденското востание.
Илинденски сведоштва
„Биографија
На Спиро Ристов Ристевски од село Подмочани, Ресенска околија, родом од село нивици Преспа сегашно грчка територија. Роден сум 1877 хиљадо осамстотини седамдесет седма година 1.XI, во село Нивици и сум сиромашно стање. За време во турската империја од 1901 год. во нашето село се појавија една чета комити то беше Коте од Руља, Спиро Робенчето и др. Не собраја ноќа во една куќа и прво ни дадова заклетва за никој несме да кажи што да види и да прави шпионажа на турските власти, и поставија селски војвода (начелник) и други членови за да работаме за слобода на Македонија. Јаска од тогаш кое бев двадесет четири старост, почнамев са началнико Тодора Николовски да работаме и да снабдеваме народо со пушки кое ноќа и преносвамев од едно турско село ракицко, и се спремамев за востание кое стана во 1903 год. на Илинден. Тогаш јаска со пушка во раце влегов во редот на четата на кое беше војвода Дине Митрев од Љубојно, а тој се уби уште прв на востанието, а ние останатите со Тодора од Нивици и Георги (Гоче) Старковчето, Спиро Робенче, Никола Кокарев и други влеговмев во борба против турскио аскер за слобода на Македонија. Во неколку страженија се убија Спиро Робенче, Пенчо и Гоче Старковче.
После четрдесет дневна борба кога стигна многу турска војска а од никаде помош немавме и сите чети се растурија некој избегаја некој се предадовме и некој по затвори лежавме.
После востанието од 1905 год. пак се формираја чети за иста слобода кое беше војвода Петре Германчето, Митре Малијановски од с. Герман, и др. Пак јаска почнав да работам со селскио војвода Тодора кое јаска му бев како секретар. Во 1907 год. селскио поп коиј певаше грчки беше како шпион, и по тоа на пролето го убија комитите, и селото Нивици остана без свештеник а селаните му навалија на Петрета војводата и му велеа да ни бараш поп за во селото и тогаш јаска како писмен во селото иако јаска не сакав исто и мојте родители не ми одобрава на сила мене четата ме одреди да се ракоположа за свештеник и ме испрати на курс во манастиро Слепче Крушевска околија и така станав поп во месец декември 1907 год. од тогашнио владика Методија и вршев служба на славјански јазик во селото Нивици. По тоа се уби и Петре Германчето, на негово место за војвода дојде Јованче Охриѓанчето и на пролета 1911 год. и тој од шпиуни се уби во село Герман. Во неговата ташна се најдова многу писма пуштени кое беше и едно од мое. По тоа во летото 1911 год. не кладова во затворо Ресенски кое бевме сите 33 души од многу села само попој бевме тројца. По некое време од Ресен не занесова во Битолскио затвор по строго и лежавме во затворо до мај месец 1912 год. и се ослободивме и си дојдовме секој по дома. А после првата светска војна во 1918 год. есента се преселив со се породица од Нивици во Подмочани кое и до денес овде живеа, пошто нашето село припадна под Грција и не можеше да се живи под теророт на Грците.
За све ово написано во биографијата ке сведочат долупотписаните сведоци.
28 август 1951 год.
Подмочани
Написал Спиро Р. Ристевски, свештеник од с. Подмочани.“
Original: https://pelister.org/podmocani/ilindenci/RistevskiSpiro.pdf
Галерија
Свештеникот Спиро со семејството во Битола
Автобиографија
Автобиографија
Автобиографија
Автобиографија
Наводи
- ↑ Шематизам источне православне српске патријаршије по подацима из 1924 године. Издање св. архијерејског синода.
