Добредојдовте на МедијаВики за Подмочани

Ѓорѓи Ивановски: Разлика помеѓу преработките

Од Подмочани
сНема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 4: Ред 4:


* '''Ѓорѓи (Георги) Ивановски''' роден е на 25 октомври 1913 година во Подмочани.
* '''Ѓорѓи (Георги) Ивановски''' роден е на 25 октомври 1913 година во Подмочани.
* Син на Илинденецот [[Насте Димовски]] од Подмочани.
* Дипломирал на педагошка група на Филозофскиот факултет.
* Дипломирал на педагошка група на Филозофскиот факултет.
* Учител во Подмочани.
* Учител во Подмочани.

Преработка од 13:34, 28 јули 2023

Куќата на Ѓорѓи Ивановски

Животопис

  • Ѓорѓи (Георги) Ивановски роден е на 25 октомври 1913 година во Подмочани.
  • Син на Илинденецот Насте Димовски од Подмочани.
  • Дипломирал на педагошка група на Филозофскиот факултет.
  • Учител во Подмочани.
  • За време на парламентарните избори во 1938 бил активист за здружената опозиција.
  • Во 1938 станува член на Учителската задруга „Вук Караџиќ“.
  • Во 1939. Ѓорѓи Ивановски бил повикан во Битола од Јосиф Христовски- Ѕвончаро и таму добил задача да формира партиска организација, а при тоа да се работи конспиративно.[1]:79
  • Секретар на првата партиска келија формирана во септември 1939 во училиштето во Подмочани.
  • Во септември 1939 во Ресен формиран е актив на симпатизери на КПЈ. Со состанокот на кој беше формиран активот раководеше Ѓорѓи Ивановски.
  • Во средината на ноември 1939 година, во селото Подмочани во просториите на училиштето, во присуство на секретарот на ПК КПЈ за Македонија - Блажо Орландиќ, со поканети членови на партиските ќелии на  на КПЈ од Преспа, одржано е Партиско советување на кое присуствувал Ѓорѓи Ивановски.
  • Кон крајот на 1939 година претседател на Здружението на учителите во Преспа стана Ѓорѓи Ивановски.[1]:85
  • Во јануари 1940 година Ѓорѓи Ивановски и Петар Здравковски учествуваа на педагошката недела за стручно усовршување на учители, организирана во Белград.[1]:87
  • На 4 март 1940 година во Подмочани беше одржана конференција во присуство на Мите Гајтановски, Мите Богоевски, Панде Белешовски, Ѓорѓи Ивановски, Петар Здравковски и Кире Бутевски. На состанокот се донесени инструкции како да се работи на кeлиски систем. Заради конспирација, келиите не смееле да бидат повеќе од 3-5 члена и меѓу себе не биле поврзани.
  • Летото 1940 година во с. Подмочани, во Основното училиште, одржан е партиски состанок на кој присуствуваат: организациониот секретар на ПК КПЈ за Македонија - Перо Ивановски - Тиквар и Добривоје Видиќ - секретар на  СКОЈ за Македонија, како и секретарот на партиската организација Ѓорѓи Ивановски и Петар Здравковски.
  • Делегат на Првото и Второто заседание на АСНОМ. (Георги Ивановски).
  • Во мај 1943 излегува во партизани.
  • Есента 1944 станува заменик командир на Седмата чета на Седмата македонска бригада.
  • Во септември 1944 станува секретар на Околискиот комитет на КПМ.
  • Во декември 1944 назначен е на одговорност за просвета при Околискиот одбор во Ресен.
  • По војната е избран за пратеник во Уставотворното собрание на НР Македонија.[2] Тој е секретар на комисијата за задруги при Владата на НР Македонија и раководител на сектор во Главниот задружен сојуз на Република Македонија и одговорен уредник на весникот „Народна Задруга“. Тој е потпретседател на Сојузот на просветните работници на Социјалистичка Република Македонија. Работи во Заводот за развој на воспитно-образовната работа.[3]

Наводи

  1. 1,0 1,1 1,2 Владо А. Ивановски, Ѓорги Танковски - Лилин, Кице Јанкуловски. Хронологија на настаните во Преспа (1912-1944). Институт за национална историја, Скопје. Битола 1995.
  2. Македонска енциклопедија, том II. Скопје, Македонска академија на науките и уметностите, 2009. ISBN 978-608-203-024-1. с. 1541.
  3. Jugoslovenski savremenici: Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd, Hronometar, 1970. s. 376.

Надворешни извори

Првите години од мојата учителска и партиска работа.

Георги Ивановски. „Прве године мога учитељског и партијског рада“. Учесници и сведоци. Зборник сећања о делатности напредног учитељства Југославије до 1941 године. Књига 2. Београд 1974.