Подмочани во НОБ

Подмочани во НОБ

• На 10 април 1941, по борбата кај Ѓаватски Дервен, меѓу германската и бившо - југословенска војска, Подмочанското семејство Шушевци (Вангел и син му Ѓорѓи) и други, пренесоа и сокрија неколку пушки, кои подоцна беа искористени за вооружување борци од селото што излегоа во партизани во 1942 година.:110
• Во октомври 1941 година во Подмочани членови во СКОЈ биле: Јордан Наумовски, Косте Кусаковски, Круме Ристевски (Роџевски), Живко Камбуровски, Јордан Шушевски, Крсте Фотевски, Милан Шушевски, Ѓорѓи (Георгија, Ѓоргија) Шушевски, Јонче Будак и Живко Стефановски - секретар.:132
• Во октомври 1941, во куќата на Кечуловци, партиската ќелија во село Подмочани одржа состанок во присуство на Јосиф Јосифовски - Ѓорче Свештарот. По негов предлог донесено е решение да се формираат две партиски ќелии од следните членови: Во првата келија: Ефтим Ристевски, Симе Несторовски, Крсте Кечуловски, Киме Шушевски и Мите Кечуловски; во втората келија: Борис Шушевски, Лазе Парговски, Коста Дојчиновски, а од ноември во неа е член и Живко Стефановски. Секретар на првата келија беше Ефтим Ристевски, а на втората Лазе Парговски.:132
• Есента 1941, во куќата на Борис Шушевски во Подмочани, Ефтим Ристевски - секретар на партиската келија во селото, се состана со Кузман Јосифовски - Питу од Прилеп член на ПК КПЈ за Македонија. На состанокот се дискутираше за положбата во делот на Преспа под италијанска окупација.:135
• Есента 1941, радиото на Наум Ристевски од село Подмочани, сместено во куќата на Спиро Ристиќ (Ристевски) (татко на Наумeта, инаку свештеник во селото), се користеше како пропагандно средство за информирање меѓу членовите на КПЈ и прогресивните луѓе за запознавање со настаните и политичката ситуација, во земјата и во светот.:135
• Есента 1941, набавно-потрошувачката задруга во село Подмочани се користеше како место за масовна политичка работа меѓу населението. Со задругата раководеа членови на КП и симпатизери кои беа во одборот на задругата. По директива на Мите Богоевски, за раководител на задругата беше поставен Ефтим Ристевски.:135
• Во декември 1941 во Ресен пристигнаа двајца илегалци од Прилепскиот партизански одред: Ѓоре Велкоски - Милан и Илија Игески. Подоцна двајцата илегалци се легализирале и биле прифатени во Подмочани кај Ефтим Ристевски и Киме Шушевски, каде се легализирале како терзии од Струга, кај Борис Србинот (Боривоје Костиќ) кој поседувал шивачка машина. Тие беа поврзани и со партиската келија на селото Подмочани.
• Јануари 1942. Во село Подмочани, во присуство на Јосиф Јосифовски - Ѓорче Свештарот (инструктор на ПК KПJ за Македонија) и Ѓоре Велкоски - Косте, формирана е трета келија на КПЈ. Тогаш за членови на КПЈ се примени: Косте Кусаковски, Јордан Кусаковски, Круме Роџевски, Крсте Фотевски и Јонче Лазаревски. Секретар на оваа келијае Живко Стефановски. Подоцна поради пасивизираност од партиската организација испаднаа Круме (Ристевски Роџевски), Крсте Фотевски и Јонче Лазаревски, но истите останаа на врска. Оваа партиска келија постоеше до август 1943 година.:152
• Февруари - март 1942. Ефтим Ристевски од село Подмочани, минувајќи по граничниот појас (по партиска задача), беше фатен од бугарската воена патрола и приведен во граничната караула кај ресенските гробишта. Таму беше сослушан и малтретиран, му беше одземен „откритиот лист” во кој стоеше дека живее во село Сопотско, а беше му го издал  Мите Богоевски, тогаш вработен во Општината Јанковец.:156
• Во мај 1942 година, по директива на Реонскиот комитет, во село Подмочани е формиран селски воен поткомитет во состав: Живко Стефановски, Лазе Парговски и Киме Шушевски.:160
• На 6 јули 1042 беше формиран Битолско-Преспанскиот партизански одред „Даме Груев“. Во Одредот биле вклучени следните личности од Подмочани:
  1. Ристо Глобочки - Мирче, 08. до 11.1942. Дезертирал. Живеел во Скопје.
  2. Крсте Ивковски - Велко. 08. до 09.1942. Дезертирал. Живеел во Ресен.
  3. Јордан Наумовски - Калчо. 08.1942 до 18.08.1943. Живеел во Скопје.
  4. Ефтим Ристевски. 06. до 18.08.1943. Живеел во Скопје.
  5. Живко Стефановски. 06. до 17.07.1943. Живеел во Скопје.
  6. Косте Кусаковски - Славе. 08. до 11.1942. Стрелан од Италијанскиот окупатор.
• Летото 1942 година, партиската келија на село Подмочани организира неуспешен атентат врз претседателот на општината - злогласен соработник на италијанскиот фашистички окупатор. Атентатот го извршија младинците комунисти во куќата на Јоне Колевски. Претседателот ја напушти Преспа и замина за Албанија.:163
• Одредот „Даме Груев“ престојувал во логори во Болно-петринската планина. Бугарите успеале да го дознаат местото. Постојат разни претпоставки како дошло до откривање на локацијата. Тоа можело да биде само од лице што ја знаело локацијата. Јордан Наумовски - Калчо за откривањето на локацијата го кажува следното: „Во септември 1942 од логорот над с. Болно дезертира еден борец од Подмочани. Поради тоа Одредот беше принуден да го промени логорот на престојување.“ Истото го потврдува и Илија Спировки, кој го именува дезертерот Крсте Ивковски - Велко, за кое пишува „По неколку дена колебање Крсте ја оставил пушката и покрај Болно заминал за Ресен каде имаше бавча и живеел во колиба. Оттаму замина за Битола, каде легално живеел по капитулацијата на Италија, кога во тој дел на Преспа се проширија бугарските окупатори, премина на нивна страна.
• На 18 ноември 1942 борците од одредот „Даме Груев“ Косте Кусаковски и Јордан Наумовски добиле задача да извршат атентат врз Трајко Андреевски - Кажановски. Го фатиле Трајко кога бил на лов, го врзале и разоружиле. Но, поради нивно невнимание, додека Јордан бил на стража Трајко успеал да се одврзе, го нападнал Костета Кусаковски, го ранил и започнал да бега. Јордан пукал по Трајко но не го погодил.:190.
• На 22 ноември 1942 година, пред насилно насобраното население во с. Подмочани беше јавно стрелан Косте Кусаковски.
• После убиството на Косте Кусаковски, уплашени од претресите по куќите што ги вршеле Италијанците во потрага по партизани, домашните на Ристо Глобочки го наговориле да оди на граничната караула кај Макази и да им се предаде на Бугарите. Тој тоа го сторил и дезертирал. На 20 март 1943, за сите фатени дезертери од Одредот „Даме Груев“ Бугарите организирале судски процес во Битола. Меѓу нив биле и Ристо Глобочки - Мирче (Христо Илиев Иванов) и Крсте Ивковски - Велко (Крсто Иванов) од Подмочани. Судот ги ослободи сите обвинети наводно поради немање докази.
• Во извештај од 13.09.1943 год. на член на Главниот Штаб на НОВ за Македонија до Светозар Вукмановиќ Темпо меѓу другото пишува: „Драги друже Темпо,... После тоа била нападната бугарската полициска станица кај Подмочани, но без никаков резултат. По половина час борба, четата се повлече. Бугарите дадоа голем отпор. Тие беа вкопани и беше тешко да им се приближи без жртви.“